Isidora Banjac i Marijana Đaković razgovarale su aktuelnoj izložbi Vrela.
Koliko je važan materijal kojim se služimo u umjetnosti i kako on utiče na koncept likovnog djela. Šta se dešava nakon Akademije umjetnosti?! I koliko su važne nagrade i prilike!
Marijana Đaković rođena je 20. maja 1999. godine u Banjoj Luci, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina. Student je četvrte godine Intermedijalne umjetnosti na Akademiji umjetnosti i apsolvent Grafičkog inženjerstva na Tehnološkom fakultetu u Banjoj Luci.
Izlagala je na nekoliko kolektivnih izložbi, uključujući godišnje izložbe Akademije umjetnosti 2021.,2022. i 2023. godine. Učestvovala je na međunarodnoj izložbi „Should I stay or should I go?“ u Limanskom parku u Novom Sadu, Srbija, kao dio projekta Novi Sad- Evropska prestonica kulture 2022 na kojoj je osvojila glavnu nagradu. Izložbe na kojima je takođe učestvovala 2022. godine su: „Na mirnoj strani ulice“ u Bitef teatru u Beogradu,Srbija, „Superexposure 02“ u Kulturnom centru u Trebinju, BiH i umjetnička intervencija u javnom prostoru „Saobraćajni znakovi“ u Parku Petra Kočića u Banjoj Luci, BiH. Dobitnica je nagrade Akademije umjetnosti u Banjoj Luci za najbolji intermedijalni rad 2023. godine kao i nagrade galerije “Vagon” za najperspektivniji rad 2023. godine. Učestvovala je na programu Salzburg International Summer Academy of Fine Arts 2023. godine. U svome radu se izražava pomoću instalacije, teksta, crteža, te koristi iskustva iz različitih zanata, poput krojenja i šivenja.
Bavi se prostorom i različitim materijalima iz mehanike, građevinarstva i zanata. Tačka od koje polazi u svom radu je često njeno najbliže okruženje, gdje kroz njihove individualne priče prožima šire društvene teme. Njeni radovi često balansiraju između krajnosti: istovremeno i blagi i siloviti, estetski privlačni i sirovi. Dio njenog umjetničkog identiteta je dekonstrukcija stereotipa,ambivalentnost, istraživanje identiteta i rodnih uloga, slojevitost ženskog iskustva
